Na czym polega zjawisko pasywacji metali?

Pasywacja to inaczej proces chemiczny lub elektrochemiczny, którego efektem jest powstanie na powierzchni materiału powłoki pasywnej. Zabezpiecza ona przed uszkodzeniami danego elementu lub substancji i jednocześnie nie wchodzi z nią w dalsze reakcje. Do pasywacji może dochodzić w sposób naturalny, ale najczęściej jest ona wykonywana w zakładach obróbki metali. W ten sposób skutecznie zabezpiecza się je, zanim trafią na rynek.

Pasywacja metali – samoczynna i sztuczna

Warto zacząć od tego, że powlekanie metalu w procesie pasywacji może odbywać się na skutek działania czynników atmosferycznych lub w zakładach produkcyjnych. Pasywacja naturalna dotyczy takich metali jak chrom, miedź, ołów, tytan, glin, mangan oraz magnez. Wytworzenie warstwy pasywnej odbywa się pod wpływem tlenu zawartego w powietrzu. Zachodzi więc samoczynnie. Z drugiej strony możliwe jest też wykonanie pasywacji chemicznej dla metali niereagujących w naturalnym środowisku. Żelazo i glin można powlekać warstwą ochronną przy pomocy pasywacji odpowiednio kwasem azotowym i kwasem siarkowym.

Jakie znaczenie ma pasywacja metali?

Kluczową rolą pasywacji jest zabezpieczenie powierzchniowe metalu i innych substancji przed wpływem czynników zewnętrznych. Warstwa pasywna ma sporo zalet. Jak podaje ekspert cynkowni Patelscy z Wągrowca, proces ten powoduje jedynie reakcję powierzchniową. Oznacza to, że głębsze struktury metalu są nienaruszone i nie zmieniają się jego właściwości. Dodatkowo pasywacja zapewnia zwiększenie trwałości elementu przed uszkodzeniami. Jego powierzchnia zostaje wyizolowana przez cały okres szczelności warstwy pasywnej. Ma to ogromne znaczenie w procesach obróbki metali. Pasywacja najczęściej wykonywana jest zaraz po galwanizacji. Po zrealizowaniu obu tych procesów można przystąpić np. do nanoszenia powłoki lakierniczej metodą proszkową. Pasywacja metalu zapewnia zwiększoną przyczepność warstwy farby i jej lepsze utrzymanie. Wyklucza też obecność ciał obcych, które mogłyby negatywnie wpłynąć na przyczepność powłok wykończeniowych. Proces pasywacji ma znaczenie zwłaszcza tam, gdzie elementy metalowe są wystawiane na oddziaływanie inwazyjnych czynników, takich jak wilgoć, opady deszczu czy agresywne substancje chemiczne.